بررسی ظرفیت صنعت اسباب بازی در ایران و جهان

به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: بیش از یک سال است که ویروس منحوس کرونا سرتاسر جهان را فراگرفته و تمام فعالیت‌های روزمره زندگی را اگر نگوییم تعطیل بلکه مختل کرده و یکی از قشر‌هایی که در این شرایط بیشترین سختی و محدودیت را متحمل می‌شوند کودکان در سنین مختلف هستند؛ از این رو در این شرایط کرونایی تقاضا برای اسباب بازی و وسایل سرگرمی بیشتر شده است و از طرفی بازی کردن شرط اصلی سلامت کودک است و کشور‌هایی که دارای فرهنگ غنی هستند و به رشد کودک اهمیت می‌دهند اسباب‌بازی‌هایی متناسب با سن کودک که منجر به رشد و روبه رو شدن کودک با دنیای آینده می‌شود را برای تولید انتخاب می‌کنند.

برهمین اساس با توجه به اینکه ۹۰ درصد اسباب‌بازی‌های کشور وارداتی است، ایجاد و توسعه صنعت اسباب‌بازی در ایران بیش از پیش ضرورت دارد و باید به آن توجه کافی شود. همچنین از گردش مالی بالای این صنعت نباید به سادگی گذشت.

اهمیت دادن به صنعت اسباب بازی نه تنها سطح درآمد شاغلان این صنعت را بالا می‌برد بلکه می‌تواند مانع افزایش بیکاری بیشتر در سطح کارگاه‌های خرد نیز شود و در بروز خلاقیت‌های هنری و ترویج فرهنگ اقوام مختلف کشور نقش بسزایی داشته باشد.

از سوی دیگر بازاریابی این محصولات به خصوص به کمک فناوری‌های نوین مانند اینترنت علاوه بر افزایش فروش محصول و انتقال فرهنگ و هنر این سرزمین به افزایش درآمد صنایع مرتبطی مانند گردشگری منجر می‌شود.

همچنین صنعت اسباب بازی می‌تواند اشتغال و درآمد زیادی را در کشور به خود اختصاص دهد و به حفظ فرهنگ اسلامی – ایرانی، تقویت روحیه مهربانی، نوع دوستی و رفاقت، تبلیغ و معرفی قهرمانان ملی و شخصیت‌های اجتماعی، تقویت خلاقیت، یادگیری و اکتشاف و روحیه بازی کودکان بینجامد.

در صنعت اسباب بازی وسایل و کار‌های چوبی، پارچه‌ای و پلاستیکی جایگاه بزرگی دارند و نقش مهمی را ایفا می‌کنند؛ لذا چه به جهت نقش این صنایع در اشتغال و افزایش تولید ملی و چه در نقش آن‌ها در حفظ فرهنگ بومی و غنی ایرانی – اسلامی و تبلیغ و گسترش آن‌ها و مقابله با ورود فرهنگ مهاجم غربی و اثرات سوء آن بر جامعه این صنعت باید در تولید ملی تعریف شود و در افق ۱۴۰۴ به آن توجه و اهمیت داده شود.

این صنعت به خصوص می‌تواند یکی از راه حل‌های از بین بردن بخشی از رکود اقتصادی باشد و در اشتغال و درآمد ملی نقش تعیین کننده داشته باشد توجه این صنعت نه تنها به تفکر اقتصادی بلکه به تفکر استراتژیک، جهت سرمایه گذاری بر روی آینده سازان این سرزمین (کودکان) و حفظ آن‌ها در برابر تهدیدات فرهنگ بیگانه، نیاز دارد.

با توجه به گردش مالی بالای اسباب بازی در کشور، بخش تولید آن از ظرفیت فراوانی برخوردار است و اگر تبلیغات و رسانه هم به این حوزه کمک کند، حتما کالای استاندارد ایرانی مورد توجه بیشتر قرار خواهد گرفت.

دست اندرکاران این صنف معتقدند، اگر همه اعضای شورای نظارت بر اسباب بازی، مثل وزارتخانه‌های فرهنگی و اقتصادی، با تعصب کار خود را انجام دهند، این صنعت به روز‌های خوب خود خواهد رسید.

طبق مجموعه راهبردها، برنامه‌های کلان، اهداف و برنامه‌های اجرایی مبارزه همه جانبه با قاچاق کالا و ارز در سال ۱۳۹۸، با هدف کاهش قاچاق کالا‌های فرهنگی، آموزشی و پیشگیری از قاچاق آن، یک برنامه اجرایی تدوین و تصویب شده است که شامل پیشگیری از قاچاق کالا‌های اسباب بازی، لوازم التحریر می‌شود و مجری آن وزارت آموزش و پرورش و وزارت صمت است و قرار است وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز همکاری لازم را به عمل آورد.

دلیل اهمیت این صنعت، یکی تاثیرات انکار ناپذیر فرهنگی اسباب بازی بر کودکان و نوجوانان است.

در واقع گستره تاثیر اسباب بازی به گونه‌ای است که متخصصان از اسباب‌بازی به عنوان رسانه یاد می‌کنند و دیگری گردش مالی بالای این صنعت که همه ساله سبب خروج میزان قابل توجهی ارز از کشور می‌شود.

بنابر این صنعت نوپای اسباب بازی به شدت به تدوین سیاست‌های زیر بنایی و تصویب قوانین حمایتی نیازمند است تا به خواست و یاری خداوند شاهد رشد و بالندگی این صنعت در کشور باشیم.

دیدگاه‌ها (0)